Hala Gąsienicowa
„Mocna” ekipa w składzie Grzesiek J. i ja 24 grudnia stawiamy się na Hali Gąsienicowej gdzie czeka już na nas Andrzej, zwany Mańkiem. Szybko kwaterujemy się w Betlejemce i wraz z Andrzejem robimy rekonesans po już dobrze znanych nam górkach – w efekcie wchodzimy na Kościelca drogą „zwykłą” zwaną szlakiem turystycznym 😉 Po jednodniowym odpoczynku wybieramy się na drogę WHP 112 na wschodniej ścianie Kościelca – mogłaby to być ciekawa droga gdyby nie pyłówka, która już na pierwszym stanie zasypała nas po szyje, tzn. Grześka po szyje ponieważ jest wyższy, a mnie po czubek kasku 😉 Szybko odechciewa się nam wspinania w tym dniu. Wycofujemy się w rekordowym tempie. Kolejnym celem wspinaczkowym jest Środkowe Żeberko na Granatach, gdzie udało się nam urobić 2 wyciągi. Drogi nie skończyliśmy ze względu na tempo naszego wspinania oraz ilość zespołów na drodze. Muszę dodać iż pierwszy III wyciąg był dla mnie dość dramatycznym przeżyciem 😀 … Zjeżdżając z drugiego wyciągu zabrakło nam 5 m liny (z pewnych względów nie mieliśmy podwójnej), na szczęście ostatnie metry dało się zejść żlebikiem do podstawy ściany. Będąc na Hali wybraliśmy się także na lodospady nad Zmarzłym Stawem. Odbyło się prawie bez strat – oprócz tego że Grzesiek pięknie wycelował sobie łopatką od dziabki w oko – nokaut na miejscu! Po 7-dniowym pobycie na Hali przenieśliśmy się do doliny Pięciu Stawów. Jednak najpierw uzupełniliśmy w Zakopanym kalorie oraz zapasy jadełka. W „piątce” naszym celem była droga WHP 206 na Kozim Wierchu – 220m wspinu. Odnalezienie samej drogi było już dość sporym sukcesem, wziąwszy pod uwagę iż mieliśmy tylko jej opis. W drogę weszliśmy ok. 9 rano. Mieliśmy tylko jeden zapych i o 16 byliśmy już na szczycie Koziego. Szybka akcja z kompasem (był problem gdzie jest południe) i o 19 byliśmy już w schronisku. Na tym koniec naszego „zdobywania” gór. Po drodze był także Sylwester ale to osobna historia. Oby więcej takich wyjazdów 🙂
Magda K.
Grzesiek walczy z lodem
Zmarzły Staw – lody i ja
