Ukazał się kolejny numer „Taternika” (2-3/2011). Dostępny jest na stronie www.taternik.org, w EMPIKACH oraz wybranych sklepach górskich.
A w najnowszym numerze:
50 lat temu, 31 sierpnia 1961 r. Janusz Onyszkiewicz, Bernard Uchmański i Krzysztof Zdzitowiecki stanęli na tzw. starym dnie Jaskini Śnieżnej w Tatrach Zachodnich. To był rekord głębokości nie tylko na skalę krajową, Śnieżna z
-640 metrami (późniejsze pomiary wykazały –568 m) zajęła wówczas czwarte miejsce na liście najgłębszych jaskiń świata.
– Wtedy to była sensacja! – powie dziś J. Onyszkiewicz: grotołaz, taternik, himalaista, polityk, prezes Polskiego Związku Alpinizmu. Na koncie ma
dwa rekordy Polski: wspomniany już głębokości oraz wysokości. W 1975 r. bowiem stanął na pierwszym zdobytym przez Polaków ośmiotysięczniku – Gasherbrumie II i na najwyższym wówczas dziewiczym wierzchołku Ziemi – Gasherbrumie III.
Właśnie wywiadem z „Onyszkiem” otwieramy najnowszy numer „Taternika”.
Skąd wzięły się „prawa Onycha”? Dlaczego w 1976 r. Janusza zawieszono w czynnościach „członka zarządu PZA i jego komisji”? Czy z wyprawy na K2 musiał uciekać do Anglii? Z kim spotykał się w konspiracji w Tatrach? Jak widzi dziś PZA? Przeczytacie o donosach do SB, jaskiniach, wspinaczce, wielkich ekspedycjach… O tym jak miłość przeplatała się z górską pasją… O tym, jak polityczna działalność opozycyjna Janusza w czasach PRL-u miała wpływ na jego działalność taternicką, a taternicka – na polityczną… W końcu poświęcił się polityce, w alpinizm angażując się głównie społecznie.
A w numerze również podsumowania sezonów, nowe drogi, relacje, w tym Macieja Ostrowskiego z przejścia (wraz z Pawłem Strzeleckim) Peuterey Intégral w masywie Mont Blanc. – Czytając to skromne sprawozdanie można by sądzić, że chodzi o przejście przeciętnej drogi alpejskiej – komentuje Janusz Kurczab. – Tym, którzy niezbyt dobrze się orientują w topografii Alp, warto wyjaśnić, że Wielka Grań Peuterey (taką nazwę należałoby stosować w Polsce) jest najdłuższą i najpoważniejszą drogą na najwyższy szczyt Alp, a prawdopodobnie również w całych Alpach.
W rozmaitościach znajdziecie teksty Rudawa Janowica m.in. na temat najczęstszych przyczyn wypadków wspinaczkowych w USA oraz „O American Alpine Journal 2011 i o rzetelności dokumentacji przejść”. Są stałe działy: jaskinie, szkolenie, pożegnania, wspomnienia, w tym dwa warte szczególnej uwagi, nigdzie dotąd niepublikowane opracowania. Pierwsze z nich – autorstwa Jana Kiełkowskiego „O Stanisławie Haneckim, czyli o pierwszych polskich wejściach na Elbrus i Pik Lenina”, drugie, pióra Pawła Kukurowskiego „W cieniu >>profesora himalajskiego<<: Oskar Erich Meyer – geolog, wspinacz i pisarz górski”.
Zapraszam do lektury,
Renata Wcisło